KSIĘGA PRACY
The commentary on the Book of Job is by Saint Thomas Aquinas.
The Book shows how human affairs are ruled by Divine Providence using probable arguments.
"Although you hide these things in your heart, I know that you still remember everything."
(Job speaking to God)
Kliknij tytuł poniżej, aby wyświetlić rozdział
Cnota i bogactwo Hioba. Szatan za pozwoleniem Boga obnaża go
całej jego substancji. Jego cierpliwość.
Szatan z Bożej promocji uderza Hioba wrzodami na głowie
do stóp: jego cierpliwość jest wciąż niezwyciężona.
Hiob wyraża swój sens nędzy życia człowieka,
przeklinając dzień jego narodzin.
Eliphaz oskarża Hioba o niecierpliwość i udaje, że…
Bóg nigdy nie dotyka niewinnych.
Elifaz idzie pod swoją opieką i napomina Hioba
przyznać się do swoich grzechów.
Hiob utrzymuje swoją niewinność i narzeka na przyjaciół.
Hiob opowiada o nieszczęściach życia człowieka i zwraca się do Boga.
Baldad pod pretekstem obrony Bożej sprawiedliwości,
oskarża Hioba i nawołuje go do powrotu do Boga.
Hiob uznaje sprawiedliwość Boga: choć często uciska niewinnych.
Hiob lamentuje nad swoimi nieszczęściami i błaga o uwolnienie.
Sofar ponownie dowodzi Hioba, że usprawiedliwia się i zachęca go do pokuty.
Odpowiedź Hioba do Sofara. Wysławia Bożą moc i mądrość.
Hiob upiera się przy zachowaniu swojej niewinności i ponownie doświadcza swoich przyjaciół.
Hiob oświadcza, że dni człowieka są krótkie, i wyznaje swoje
wiara w zmartwychwstanie.
Eliphaz powraca do oskarżenia przeciwko Hiobowi i opisuje:
nędzny stan bezbożnych.
Hiob wypowiada się ze swoimi przyjaciółmi i odwołuje się do sądu Bożego.
Nadzieja Hioba w Bogu: oczekuje odpoczynku po śmierci.
Baldad ponownie upomina Hioba: i opisuje nędzę bezbożnych.
Hiob skarży się na okrucieństwo swoich przyjaciół; opisuje swoje
własne cierpienia: i jego wiara w przyszłe zmartwychwstanie.
Sofar ogłasza krótkość pomyślności bezbożnych:
i ich nagły upadek.
Hiob pokazuje, że bezbożni często prosperują na tym świecie, nawet do
koniec ich życia: ale ich sąd jest w innym świecie.
Elifaz fałszywie przypisuje Hiobowi wiele przestępstw; ale obiecuje mu
pomyślności, jeśli się nawróci.
Hiob pragnie być sądzony przed sądem Bożym.
Opatrzność Boża często pozwala bezbożnikom trwać przez długi czas
w ich grzechach, ale karze ich w innym życiu.
Baldad reprezentuje sprawiedliwość Boga, przed którą żaden człowiek nie może być usprawiedliwiony.
Job deklaruje swoje uczucia mądrości i mocy Boga.
Hiob upiera się przy twierdzeniu o własnej niewinności, a obłudnicy
zostanie w końcu ukarany.
Przemysł ludzki szuka wielu rzeczy: prawdziwej mądrości naucza sam Bóg.
Hiob opowiada o swoim dawnym szczęściu i szacunku, jaki okazywali mu wszyscy mężczyźni.
Hiob pokazuje cudowną zmianę swojego doczesnego stanu,
od dobrobytu do wielkiego nieszczęścia.
Hiobie, by bronić się przed niesprawiedliwymi wyrokami swoich przyjaciół,
szczerze opowiada o swoich cnotach.
Eliu jest zły zarówno na Hioba, jak i jego przyjaciół. Chwali się sobą.
Eliu obwinia Joba o stwierdzenie własnej niewinności.
Eliu oskarża Joba o bluźnierstwo i przedstawia
moc i sprawiedliwość Boga.
Eliu oświadcza, że dobro lub zło wyrządzone przez człowieka nie może dotrzeć do Boga.
Eliu kontynuuje wymierzanie sprawiedliwości i mocy Bożej.
Eliu kontynuuje w swoim dyskursie, ukazując Bożą mądrość i…
moc, przez jego wspaniałe dzieła.
Bóg wtrąca się i pokazuje z tego, co uczynił,
że człowiek nie może pojąć swojej mocy i mądrości.
Cuda mocy i opatrzności Bożej w wielu Jego stworzeniach.
O mocy Bożej w behemocie i lewiatanie.
Dalszy opis lewiatana.
Hiob poddaje się. Bóg przemawia na jego korzyść.
Hiob składa ofiarę dla swoich przyjaciół. Jest pobłogosławiony bogactwem
i dzieci i szczęśliwie umiera.