Księga Izajasza
Izajasz jest nazywany „Księgą zbawienia”. Nazwa Isaiah oznacza „zbawienie Pana” lub „Pan jest zbawieniem”. Izajasz to pierwsza księga zawierająca pisma proroków Biblii. A autor, Izajasz, zwany Księciem Proroków, jaśnieje ponad wszystkimi innymi pisarzami i prorokami Pisma Świętego. Jego mistrzostwo w języku, bogate i rozległe słownictwo oraz umiejętności poetyckie przyniosły mu tytuł „Szekspir w Biblii”. Był wykształcony, zasłużony i uprzywilejowany, ale pozostał człowiekiem głęboko uduchowionym. Był oddany posłuszeństwo_cc781905-5cde - 3194-bb3b-136bad5cf58d_ przez długi czas swojej 55-60-letniej służby jako prorok Boży. Był prawdziwym patriotą, który kochał swój kraj i swój naród. Silna tradycja sugeruje, że zmarł męczeńską śmiercią pod panowaniem króla Manassesa, umieszczając go w uświęceniu pnia drzewa i przepiłowując go na pół.
Isaiah's wzywając jako prorok był skierowany przede wszystkim do narodu Judy (królestwo południowe) i do Jerozolimy, wzywając ludzi do_cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_ pokutuj _cc781905-5cde -3194-bb3b-136bad5cf58d_od ich grzechów i wróć do Boga. Przepowiedział też przyjście Mesjasza i zbawienie Pana. Wiele jego proroctw przepowiadało wydarzenia, które miały miejsce w niedalekiej przyszłości Izajasza, ale jednocześnie przepowiadały wydarzenia z odległej przyszłości (takie jak przyjście Mesjasza), a nawet niektóre wydarzenia, które dopiero nadejdą w dniach ostatecznych (takie jak_cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ drugie przyjście Chrystusa ).
Podsumowując, przesłanie Izajasza jest takie, że zbawienie_cc781905-5cde- 3194-bb3b-136bad5cf58d_pochodzi od Boga, a nie od człowieka. Tylko Bóg jest Zbawicielem, Władcą i Królem.
Kliknij tytuł poniżej, aby wyświetlić rozdział
Ten natchniony pisarz jest powołany przez Ducha Świętego, wielkiego proroka,
(Ecclesiasticus 48.25), z wielkości jego proroczego ducha, autorstwa:
które przepowiedział tak dawno temu i w tak jasny sposób,
przyjście Chrystusa, tajemnice naszego odkupienia, powołanie
Poganie, chwalebny tron i wieczny rozkwit"
Kościoła Chrystusowego.
Prorok skarży się na grzechy Judy i Jerozolimy:
i zachęca ich do szczerego nawrócenia.
Wszystkie narody popłyną do Kościoła Chrystusowego. Żydzi będą…
odrzuceni za swoje grzechy. Idolatry zostaną zniszczone.
Zamieszanie i inne zło, które spadnie na Żydów”
za ich grzechy. Pycha ich kobiet będzie karana.
Po ogromie zła, które spadnie na Żydów,
ostatek będzie pocieszony przez Chrystusa.
Odrzucenie Żydów jest przepowiedziane w przypowieści o
winnica. Biada grzesznikom: armia, którą Bóg wyśle przeciwko nim.
Wspaniała wizja, w której usta proroka zostają oczyszczone:
przepowiada upór Żydów.
Prorok zapewnia króla Achaza, że dwaj królowie, którzy są jego
wrogowie nie zdobędą Jerozolimy. Dziewica pocznie i porodzi syna.
Imię dziecka, które ma się narodzić: przyjdzie wiele zła"
na Żydów za ich grzechy.
Jaka radość przyjdzie po utrapieniach przez narodziny i królestwo Chrystusa;
który rozkwitnie na wieki. Wyroki nad Izraelem za jego grzechy. (rozdział 9)
Biada twórcom niegodziwych praw. Asyryjczycy będą rózgą dla
karząc Izraela, ale z powodu ich pychy zostaną zniszczeni;
resztka Izraela ocalona. (rozdział 10)
O duchowym królestwie Chrystusa, do którego naprawią wszystkie narody.
Pieśń dziękczynienia za dobrodziejstwa Chrystusa.
Spustoszenie Babilonu. (rozdział 13)
Odrodzenie Izraela po ich niewoli.
Przypowieść lub pieśń obrażająca króla Babilonu.
Proroctwo przeciwko Filistynom. (rozdział 14)
Proroctwo o spustoszeniu Moabitów. (rozdział 15)
Prorok modli się o przyjście Chrystusa. Dolegliwość
Moabitom za ich dumę. (rozdział 16)
Wyroki w sprawie Damaszku i Samarii.
Obalenie Asyryjczyków.
Biada Etiopczykom, którzy daremnymi nadziejami karmili Izraela,
ich przyszłe nawrócenie.
Kara Egiptu: ich wezwanie do kościoła.
Haniebna niewola Egipcjan i Etiopczyków.
(Rozdział 20)
Zniszczenie Babilonu przez Medów i Persów:
proroctwo przeciwko Edomitom i Arabom. (rozdział 21)
Prorok ubolewa nad zniszczeniem Judy. On przepowiada
pozbawienie Sobnej i zastąpienie postacią Chrystusa Eliasza.
Zniszczenie Tyru. Is należy ponownie naprawić po siedemdziesięciu latach.
Sądy Boże nad wszystkimi grzesznikami świata.
Reszta będzie go radośnie chwalić.
Pieśń dziękczynienia za wyroki i dobrodziejstwa Boże.
Pieśń dziękczynna za wyzwolenie ludu Bożego.
Kara ciemięzców ludu Bożego.
Łaska Pana dla jego kościoła.
Kara Izraelitów za ich pychę, nieumiarkowanie,
i pogarda dla religii. Chrystus kamień węgielny.
Ciężkie wyroki Boże nad Jerozolimą za ich ślepe upór:
z proroctwem nawrócenia pogan.
Ludzie są obwiniani za zaufanie do Egiptu, Boga
miłosierdzie dla swojego Kościoła: kara grzeszników.
Głupotą ufania Egiptowi i zapominania o Bogu. On będzie walczył
za swój lud przeciwko Asyryjczykom.
Błogosławieństwa panowania Chrystusa. Spustoszenie Żydów,
i pomyślność Kościoła Chrystusowego.
Zemsta Boga na wrogach Jego Kościoła. Szczęście
niebiańskiego Jeruzalem.
Ogólny wyrok bezbożnych. (rozdział 34)
Radosny rozkwit Królestwa Chrystusowego: w Jego Kościele
będzie drogą świętą i bezpieczną. (rozdział 35)
Sennacheryb najeżdża Judę: jego bluźnierstwa. (rozdział 36)
Ezechiasz, jego żałoba i modlitwa. Boża obietnica ochrony.
Ta syryjska armia jest zniszczona. Sennacheryb zostaje zabity. (rozdział 37)
Ezechiasz, ogłaszając, że ma umrzeć, otrzymuje przez modlitwę a
przedłużenie jego życia: na potwierdzenie którego słońce cofa.
Pieśń Ezechiasza. (Rozdział 38)
Ezechiasz pokazuje wszystkie swoje skarby ambasadorom Babilonu:
na której Izajasz przepowiada niewolę babilońską. (rozdział 39)
Argument za i przeciw jedności.
Prorok pociesza lud obietnicą nadejścia…
Chrystus przebacza ich grzechy. Wszechmoc i majestat Boga.
Panowanie sprawiedliwego: marność bożków.
Urząd Chrystusa. Głoszenie ewangelii poganom.
Ślepota i potępienie Żydów.
Bóg pociesza swój kościół, obiecując, że będzie go chronił na zawsze.:
Wraz z Żydami przeklina za ich niewdzięczność.
Boża łaska dla jego kościoła. Szaleństwo bałwochwalstwa. Ludzie powinni
być uwolnionym z niewoli.
Proroctwo Cyrusa jako figury Chrystusa, wielkiego wybawiciela ludu Bożego.
Bożki Babilonu zostaną zniszczone. Zbawienie jest obiecane przez Chrystusa.
Sąd Boży nad Babilonem.
Zarzuca Żydom upór: wybawi ich z
ich niewoli, ze względu na jego imię.
Chrystus przyprowadzi pogan do zbawienia. Boża miłość do swojego kościoła
jest wieczysta. (Rozdział 49)
Synagoga będzie rozwodem za swoje winy, Chrystus za nią!
zniesie haniebne utrapienia. (Rozdział 50)
Wezwanie do zaufania Chrystusowi. On będzie chronił dzieci swojego kościoła.
Pod figurą wyzwolenia z niewoli babilońskiej,
Kościół jest zaproszony do radowania się z jego odkupienia od grzechu.
Królestwo Chrystusa będzie wywyższone. (rozdział 52)
Proroctwo męki Chrystusa. (rozdział 53)
Poganie, którzy byli niepłodni przedtem, rozmnażają się w
Kościół Chrystusowy, od którego Boże miłosierdzie nigdy nie odejdzie.
Bóg obiecuje wiernym obfitość łask duchowych,
którzy ze wszystkich narodów uwierzą w Chrystusa i będą Mu szczerze służyć.
Bóg wzywa wszystkich do zachowywania Jego przykazań: pogan, których przestrzegają
oni będą ludem Bożym: pasterze żydowscy są karani.
(Rozdział 56)
Niewierność Żydów: ich bałwochwalstwo. Obietnice pokory
penitenci. (rozdział 57)
Bóg odrzuca obłudne posty Żydów: zaleca uczynki
miłosierdzia i szczerej pobożności.
Straszne zło grzechu jest pokazane jako wielka przeszkoda dla wszelkiego dobra.”
od Boga, a jednak pośle Odkupiciela i uczyni wieczny
przymierze z jego kościołem.
Światło prawdziwej wiary zajaśnieje w Kościele Chrystusowym,
i rozprzestrzeni się na wszystkie narody i będzie trwać przez wszystkie wieki.
Urząd Chrystusa: misja apostołów;
szczęście ich nawróconych.
Prorok nie przestanie głosić Chrystusa:
do którego nawrócą się wszystkie narody;
Kościół będzie trwał na wieki.
Zwycięstwo Chrystusa nad wrogami: Jego miłosierdzie dla swego ludu:
ich skarga. (rozdział 63)
Prorok modli się o uwolnienie swojego ludu; i dla
odpuszczenie ich grzechów. (rozdział 64)
Poganie będą szukać i znaleźć Chrystusa, ale Żydzi będą”.
prześladować go i być odrzuconym, tylko resztka będzie
skryty. Kościół będzie się mnożył i obfitował w łaski. (rozdział 65)
Więcej potępienia Żydów i wezwania pogan.