​ Pamfletten to Inspire

De kerk gelooft altijd als ze bidt.  Vanaf de tijd van de apostelen tot de huidige tijd heeft de manier waarop de kerk bidt effect op wat ze gelooft.  Haar gebed wordt het meest volledig geopenbaard in het liturgische leven - de viering van de sacramenten en andere rituele handelingen.  In de tweede eeuw gebruikte de Kerk van Rome een doopformule, waarbij de catechumenen (degenen die gedoopt moesten worden) hun geloof in de Drie-enige God en de Kerk en de opstanding van de lichaam via een reeks vragen.  Deze vragen, die gelijkenis vertonen met de dooprituelen van vandaag, ontwikkelden zich tegen het einde van de zevende eeuw tot de Apostolische Geloofsbelijdenis.

Toen de geloofsbelijdenis of geloofsbelijdenis van de christen zich begon te ontwikkelen, ontstonden er twijfels over de werkelijke noodzaak ervan.  De kerk werd in haar vroege geschiedenis, zoals we vandaag geloven, gezien als een levend en levendig organisme.  En dus, net zoals Ze groeide in leeftijd en wijsheid, zo werd ook beweerd, de manier waarop Ze uitdrukt wat Ze gelooft.  Maar toen Ze in wijsheid groeide, leerde ze dat als ze alleen op mondelinge tradities vertrouwde, het authentieke apostolische geloof vervormd kon raken.  Iedereen die het spel ooit heeft gespeeldTelephone begrijpt dat hoe verder je van de bron verwijderd bent, hoe groter de kans dat het bericht vervormd wordt.  Bovendien, door Haar geloof op te schrijven en in een geloofsbelijdenis te zetten, stelde het Haar in staat om nauwkeuriger te verklaren wat Ze geloofde en hielp het Haar bij het bestrijden van ketterijen die Haar kwaad dreigden te berokkenen.

De 3rd Edition van het Romeins Missaal roept op tot een regelmatiger gebruik van de Apostolische Geloofsbelijdenis in het liturgische leven van de Kerk.  De Apostolische Geloofsbelijdenis zal niet langer gereserveerd zijn voor gebruik in missen met kinderen en voor het bidden van de Allerheiligste Rozenkrans.  De rubrieken (regels die bepalen hoe de liturgie wordt gevierd) roepen op om de Apostolische Geloofsbelijdenis te gebruiken in plaats van de Geloofsbelijdenis van Nicea tijdens de vastentijd en Pasen.  Het gebruik ervan zou ons moeten herinneren aan onze doopbeloften waar we Satan en de duisternis van de zonde verwierpen en geloof belijden in de Ene Ware God.

Een korte vermelding moet worden gemaakt over de verklaring: "... neergedaald in de hel."  Deze verklaring roept een verwijzing op naar de Sjeool, of de plaats van de doden.  Hier beelden zowel de kerkvaders als de vroegchristelijke iconografie de Heer Jezus af die redding predikt aan degenen die stierven vóór zijn incarnatie.  Het moet niet worden gezien als de plaats die wordt ingenomen door de duivel en zijn volgelingen - alsof Jezus aan hem zou zijn onderworpen.