November Reflection
Het leven tijdens eerdere generaties was veel eenvoudiger. Er was niet veel voor nodig om tevreden te zijn, omdat ze, in tegenstelling tot vandaag, niet te maken hadden met mobiele telefoons, computers, televisie en alle gemakken van modern leven. Mensen bekommerden zich toen alleen om voldoende onderwijs te krijgen om te kunnen werken en zich te settelen om een eigen gezin te stichten. Vandaag de dag zijn er duizend-en-een afleidingen die beschikbaar zijn in elke hoek, klaar om ons af te leiden van wat we momenteel aan het doen zijn.
Vooruitgang is goed. Er zijn nu meer opties dan ooit tevoren. Life is gemakkelijker en handiger. Het is echter overdreven. Het heeft geen eindpunt, het blijft maar toenemen en de ante verhogen. Het credo is: "Ga er bovenop, of ga gewoon uit de weg."
"... U kunt God en de Mammon niet dienen " (Mat. 6:24). We krijgen misschien veel druk om meer succes te hebben van familie, vrienden en het milieu, maar alleen God is voldoende. Wees gewoon bescheiden. Het doel van ons leven is om te leven in vreugde over het bezitten van het enige dat het meest nodig is: God, de almachtige Vader.
Laten we altijd tegen onszelf zeggen: "Ik ben een christen en God is het enige dat ik nodig heb om gelukkig te zijn." Het is omdat met Hem: " De blinden kunnen weer zien, de lammen lopen, de melaatsen worden gereinigd, de doven horen, de doden worden opgewekt en aan de armen wordt het goede nieuws verkondigd " ( Berg 11: 5).
Reflectie over Onze-Lieve-Vrouw
Onze-Lieve-Vrouw waakt over ons sinds we pas geboren zijn in het Doopsel, daarom moeten we ook verlangen dat ze op ons laatste uur aan ons bed is. We vragen dit in elk Weesgegroet: "Bid voor ons, zondaars, nu en in het uur van onze dood." Op ons sterfbed wordt de laatste strijd gestreden die ons eeuwige lot bepaalt. Als we Onze Lieve Vrouw bij ons hebben, kunnen we er zeker van zijn dat dan, zoals altijd, "zij de kop zal verpletteren" van de helse slang (Gen 3: 15).
De heiligen hebben altijd geoefend om te bidden en te hopen dat ze Onze Lieve Vrouw bij de hand zouden hebben in het uur van de dood. St. Bonaventure schreef dat "devoot aanroepen van de Maagd een teken van redding is." Een laatste gebed tot Maria begeleidde de overgang van vele heiligen naar het leven hierna. Noch kunnen we vergeten dat Jezus lijkt te hebben gezegd "Moeder!" in de kreet die Hij uitte aan het kruis voordat hij stierf (vgl. Mt. 27: 50 en Marc. 15: 37) - een laatste, liefdevol gebaar van de heilige Mensheid van de Zoon naar Zijn lieve Moeder.
Laten we eens kijken naar voorbeelden van enkele heiligen.
St. Franciscus van Assisi stierf in het klooster van St. Maria van de Engelen aan de voeten van de hemelse Koningin.
St. Antonius van Padua stierf tijdens het zingen van de Mariahymne O gloriosa Domina! Excelsa super sidera... (O glorieuze Dame, verheven boven de sterren).
Op zijn deathbed wilde St. Camillus de Lellis een foto van Christus gekruisigd met Onze-Lieve-Vrouw aan de voet van het kruis. Met ernst hij smeekte de bedroefde Maagd om voor hem te bemiddelen!
St. Joseph Benedict Labre stierf na een laatste, langdurig gebed voor Onze Lieve Vrouw van de Bergen in Rome.
Sint-Jan-Jozef van het Kruis sprak zijn laatste woorden uit tijdens zijn laatste lijdensweg toen hij tegen een medebroeder zei: "Houd rekening met Onze-Lieve-Vrouw!"
bl. Anna M. Taigi stierf terwijl ze haar familie aanspoorde om Onze-Lieve-Vrouw te aanbidden en elke dag de rozenkrans te bidden.
St. Bernadette stierf terwijl ze bad: "Heilige Maria, bid voor mij, een arme zondaar..."
St. Vincent Gerosa zei, voordat hij stierf, dit laatste woord: "Maria!"
bl. Agostina Pierantoni en St. Bertilla Boscardin stierven met het laatste gebed op hun lippen: "My Lady, help me!"
St. Gemma Galgani schreef een brief aan Onze Lieve Vrouw. Op een bepaald moment zei ze tegen Jezus: "Neem mijn arme ziel, o Jezus. Vertrouw het aan je moeder, en ik zal niet bang zijn, zelfs niet van de hel." Net voordat ze stierf zei ze: "Mijn moeder, ik vertrouw mijn ziel aan u toe. Zeg tegen Jezus dat hij genade met mij heeft."
Toen St. Pio van Pietrelcina stierf, bleef hij zelfs tot aan zijn laatste onhoorbare ademtocht de twee namen mompelen die hij liefhad: 'Jezus - Maria'.
Gelukkig is de dood van iemand die Maria aanroept! Als men Onze Lieve Vrouw liefheeft, geeft de herinnering aan die liefde die ziel een kinderlijk vertrouwen dat ze gered zal worden. St. Maddalena Sophia Barat zei op haar aangename manier: "De dood van iemand die echt toegewijd is aan Maria is de sprong van een kind in de armen van zijn moeder.