June Reflection
In ons leven zijn er talloze boeken met uitdrukkelijk geleverde maar ongeopende genaden. We weten gewoon niet hoe we ze moeten erkennen en accepteren. Ze zijn specifiek aan ons gericht. " Zie, in de palmen van mijn handen heb ik uw naam geschreven..." (Jes. 49:16). We haasten ons door het leven zonder te overwegen wat echt belangrijk is voor onze eeuwige redding. Hoevelen van ons hebben nog steeds de gewoonte van het ochtendgebed? Voelen we ons ongemakkelijk om God in het openbaar te erkennen? Hoevelen herinneren zich nog om het kruisteken te maken of zelfs het "Gebeden voor en na de maaltijd" te bidden in een cafetaria te midden van mensen die niet van ons geloof zijn?
"Ik heb het druk", is de algemene reactie van mensen waarom ze in hun dagelijks leven geen tijd meer hebben om over God na te denken. Ook that korte en eenvoudige zin, "Ik heb het druk", is een excuus van mensen die een bepaalde situatie niet onder ogen willen zien of ermee geconfronteerd willen worden.
God erkennen en aanvaarden is de eerste stap naar een vruchteloos geloof en leven. We mogen nooit vergeten dat we er iets aan moeten doen, want God vergeet het nooit. Hij heeft altijd iets goeds voor ieder van ons, want voor het geval we er niets aan doen. "... elke boom die geen goede vruchten draagt zal worden omgehakt en in het vuur geworpen ” (Mat. 3:10).
"O Heilig Hart van Jezus, ik vertrouw op U"
"O Heilig Hart van Jezus,
Ik stel mijn vertrouwen in U,"
Wat mij ook moge overkomen, Heer,
Ook al is het uur donker.
In al mijn vreugden, in al mijn ellende,
Hoewel niets dan verdriet zie ik.
"O Heilig Hart van Jezus,
Ik stel mijn vertrouwen in U."
Wanneer degenen van wie ik hou zijn overleden
En ik ben zeer bedroefd,
O Heilig Hart van Jezus,
Ik vlieg naar U om te rusten.
In al mijn beproevingen, groot of klein,
Mijn vertrouwen zal zijn,
Ongeschokt, terwijl ik huil lieve Heer.
"Ik stel mijn vertrouwen in U."
Dit is mijn enige zoete gebed, lieve Heer!
Mijn geloof, mijn vertrouwen, mijn liefde,
Maar vooral in dat laatste uur,
Als de dood naar boven wijst,
Ah, dan zoete Verlosser, moge Uw aangezicht
Glimlach op mijn ziel bevrijd.
Oh, mag ik huilen van meeslepende liefde,
"Ik heb mijn vertrouwen in U gesteld."
Reflectie over Onze-Lieve-Vrouw
Het hoogste voorbeeld van toewijding aan Onze Lieve Vrouw komt van God zelf. God was de eerste die zichzelf aan Maria gaf. Hij gaf zichzelf op zo'n volmaakte manier aan haar dat hij haar Zoon werd. Zo was Jezus de eerste en grootste cliënt van Maria. God Zelf heeft het grootste voorbeeld gegeven, een voorbeeld dat oneindig veel waarde en schoonheid heeft.
We moeten "navolgers van God" zijn, zoals de heilige Paulus ons zegt (Ef 5:1). We zouden "aan Jezus gelijkvormig moeten worden" (vgl. Rom. 8:29). Saint Maximilian Kolbe schreef dat "de navolging van Jezus onze hele heiligheid is." Als God zichzelf aan Maria heeft gegeven in de mate dat hij haar kind werd, zouden we onszelf dan niet ook aan Maria moeten geven en haar kinderen worden. Kinderen van Maria door genade, zoals Jezus, ons goddelijke Model; Jezus, haar kind van nature. De heilige Theresia van Lisieux beschrijft de gelukkige indruk die ze kreeg toen ze stilstond bij deze zoete waarheid: Jezus en Theresia zijn kinderen van dezelfde moeder; en het is ons gelukkig lot en onze taak om Jezus na te volgen in Zijn rol als kind van Maria.