Boek van Jesaja
Jesaja wordt "Het Boek van Verlossing" genoemd. De naam Isaiah betekent "de redding van de Heer" of "de Heer is redding." Jesaja is het eerste boek dat de geschriften van de profeten van de Bijbel bevat. En de auteur, Jesaja, die de Prins der Profeten wordt genoemd, schittert boven alle andere schrijvers en profeten van de Schrift. Zijn beheersing van de taal, zijn rijke en uitgebreide woordenschat en zijn poëtische vaardigheid hebben hem de titel 'Shakespeare van de Bijbel' opgeleverd. Hij was opgeleid, onderscheiden en bevoorrecht, maar bleef een diep spiritueel man. Hij was toegewijd aan gehoorzaamheid gedurende de lange termijn van zijn 55-60-jarige bediening als profeet van God. Hij was een echte patriot die van zijn land en zijn volk hield. Een sterke traditie suggereert dat hij een martelaarsdood stierf onder het bewind van koning Manasse door in de holte van een boomstam te worden geplaatst en in tweeën te worden gezaagd.
Jesaja's calling as een profeet was in de eerste plaats voor de natie Juda (het zuidelijke koninkrijk) en Jeruzalem, en spoorde de mensen aan om_cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_ bekeer u van hun zonden en keer terug naar God. Hij voorspelde ook de komst van de Messias en de redding van de Heer. Veel van zijn profetieën voorspelden gebeurtenissen die plaatsvonden in de nabije toekomst van Jesaja, maar tegelijkertijd voorspelden ze de gebeurtenissen van de verre toekomst (zoals de komst van de Messias), en zelfs enkele gebeurtenissen die nog moesten komen in de laatste dagen (zoals_cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ de wederkomst van Christus ).
Samengevat is de boodschap van Jesaja dat redding van God komt - niet van de mens. Alleen God is Redder, Heerser en Koning.
Klik op de titel hieronder om het hoofdstuk te bekijken
Deze geïnspireerde schrijver wordt geroepen door de Heilige Geest, de grote profeet,
(Prediker 48.25), van de grootheid van zijn profetische geest, door
die hij zo lang tevoren heeft voorspeld, en op zo'n duidelijke manier, de...
komst van Christus, de mysteries van onze verlossing, de roeping van de...
Heidenen, en de glorieuze vestiging, en eeuwigdurende bloei
van de Kerk van Christus.
De profeet klaagt over de zonden van Juda en Jeruzalem:
en spoort hen aan tot een oprechte bekering.
Alle naties zullen naar de Kerk van Christus stromen. De Joden zullen zijn
verworpen voor hun zonden. Idolatry zal worden vernietigd.
De verwarring en ander kwaad dat over de Joden zal komen
voor hun sins . De trots van hun vrouwen zal gestraft worden.
Na een uiterste van kwaad dat de Joden zal treffen,
een overblijfsel zal door Christus getroost worden.
De verwerping van de Joden wordt aangekondigd in de gelijkenis van a
wijngaard. Een wee wordt uitgesproken over zondaars: het leger dat God tegen hen zal zenden.
Een heerlijk visioen, waarin de lippen van de profeet worden gereinigd:
hij voorspelt de koppigheid van de Joden.
De profeet verzekert koning Achaz dat de twee koningen die van hem zijn
vijanden zullen Jeruzalem niet innemen. Een maagd zal zwanger worden en een zoon baren.
De naam van een kind dat geboren zal worden: veel kwaad zal komen
op de Joden voor hun zonden.
Wat een vreugde zal er komen na beproevingen door de geboorte en het koninkrijk van Christus;
die voor altijd zal bloeien. Judgments over Israël voor hun zonden. (Hoofdstuk 9)
Wee de makers van slechte wetten. De Assyriërs zullen een stok zijn voor
Israël straffen: maar vanwege hun trots zullen ze worden vernietigd: en a
overblijfsel van Israël gered. (Hoofdstuk 10)
Van het geestelijke koninkrijk van Christus, waarnaar alle naties zullen herstellen.
Een danklied voor de weldaden van Christus.
De verwoesting van Babylon. (Hoofdstuk 13)
Het herstel van Israël na hun ballingschap.
De gelijkenis of het lied dat de koning van Babylon beledigt.
Een profetie tegen de Filistijnen. (Hoofdstuk 14)
Een profetie over de verwoesting van de Moabieten. (Hoofdstuk 15)
De profeet bidt om de komst van Christus. De aandoening van
de Moabieten vanwege hun trots. (Hoofdstuk 16)
Oordelen over Damascus en Samaria.
De omverwerping van de Assyriërs.
Een wee voor de Ethiopiërs, die Israël voedden met ijdele hoop,
hun toekomstige bekering.
De straf van Egypte: hun roeping tot de kerk.
De schandelijke gevangenschap van de Egyptenaren en Ethiopiërs.
(Hoofdstuk 20)
De vernietiging van Babylon door de Meden en Perzen:
een profetie tegen de Edomieten en de Arabieren. (Hoofdstuk 21)
De profeet betreurt de verwoesting van Juda. Hij voorspelt de
beroving van Sobna, en de vervanging van Eliacim, een figuur van Christus.
De vernietiging van Tyrus. Is worden na zeventig jaar weer gerepareerd.
De oordelen van God over alle zondaars van de wereld.
Een overblijfsel zal hem met vreugde prijzen.
Een lied van dankzegging voor Gods oordelen en voordelen.
Een danklied voor de verlossing van Gods volk.
De bestraffing van de onderdrukkers van Gods volk.
De gunst van de Heer aan zijn kerk.
De straf van de Israëlieten voor hun trots, onmatigheid,
en minachting voor religie. Christus de hoeksteen.
Gods zware oordelen over Jeruzalem, vanwege hun blinde koppigheid:
met een profetie over de bekering van de heidenen.
De mensen krijgen de schuld van hun vertrouwen in Egypte, dat van God
barmhartigheid jegens zijn kerk: de bestraffing van zondaars.
De dwaasheid om op Egypte te vertrouwen en God te vergeten. Hij zal vechten
voor zijn volk tegen de Assyriërs.
De zegeningen van de regering van Christus. De verwoesting van de Joden,
en welvaart van de Kerk van Christus.
Gods wraak op de vijanden van zijn kerk. Het geluk
van het hemelse Jeruzalem.
Het algemene oordeel van de goddelozen. (Hoofdstuk 34)
De vreugdevolle bloei van het koninkrijk van Christus: in zijn kerk
zal een heilige en veilige weg zijn. (Hoofdstuk 35)
Sanherib valt Juda binnen: zijn godslasteringen. (Hoofdstuk 36)
Ezechias, zijn rouw en gebed. Gods belofte van bescherming.
Dit Syrische leger is vernietigd. Sanherib wordt gedood. (Hoofdstuk 37)
Ezechias wordt aangekondigd dat hij zal sterven, verkrijgt door gebed een
verlenging van zijn leven: ter bevestiging waarvan de zon teruggaat.
Het lied van Ezechias. (Hoofdstuk 38)
Ezechias toont al zijn schatten aan de gezanten van Babylon:
waarop Jesaja de Babylonische ballingschap voorzegt. (Hoofdstuk 39)
De zaak voor en tegen eenheid.
De profeet troost het volk met de belofte van de komst van
Christus om hun zonden te vergeven. Gods almachtige macht en majesteit.
De heerschappij van de rechtvaardige: de ijdelheid van afgoden.
Het ambt van Christus. De prediking van het evangelie aan de heidenen.
De blindheid en verwerping van de Joden.
God troost zijn kerk en belooft haar voor altijd te beschermen.:
Hij verwijt de Joden hun ondankbaarheid.
Gods gunst aan zijn kerk. De dwaasheid van afgoderij. Het volk zal
uit gevangenschap verlost worden.
Een profetie van Cyrus, als een figuur van Christus, de grote verlosser van Gods volk.
De afgoden van Babylon zullen vernietigd worden. Verlossing is beloofd door Christus.
Gods oordeel over Babylon.
Hij verwijt de joden de koppigheid: hij zal ze verlossen uit
hun gevangenschap, ter wille van zijn eigen naam.
Christus zal de heidenen tot redding brengen. Gods liefde voor zijn kerk
is eeuwigdurend. (Hoofdstuk 49)
De synagoge zal een echtscheiding zijn om haar ongerechtigheden, Christus om haar
zal schandelijke kwellingen doorstaan. (Hoofdstuk 50)
Een aansporing om op Christus te vertrouwen. Hij zal de kinderen van zijn kerk beschermen.
Onder het beeld van de verlossing uit de Babylonische ballingschap,
de kerk wordt uitgenodigd om zich te verheugen over haar verlossing van de zonde.
Christus' koninkrijk zal verhoogd worden. (Hoofdstuk 52)
Een profetie over het lijden van Christus. (Hoofdstuk 53)
De heidenen, die voorheen onvruchtbaar waren, zullen zich vermenigvuldigen in de
Kerk van Christus: van waaruit Gods barmhartigheid nooit zal wijken.
God belooft overvloed van geestelijke genaden aan de gelovigen,
die uit alle volken in Christus zullen geloven en Hem oprecht dienen.
God nodigt iedereen uit om zijn geboden te onderhouden: de heidenen die zij houden
zij zullen het volk van God zijn: de Joodse herders worden terechtgewezen.
(Hoofdstuk 56)
De ontrouw van de Joden: hun afgoderij. Beloften om te vernederen
boetelingen. (Hoofdstuk 57)
God verwerpt het hypocriete vasten van de Joden: beveelt werken aan
van barmhartigheid en oprechte godsvrucht.
Het vreselijke kwaad van de zonde wordt getoond als het grote obstakel voor al het goede
van God: toch zal Hij een Verlosser zenden en een eeuwigheid maken
verbond met zijn kerk.
Het licht van het ware geloof zal schijnen in de kerk van Christus,
en zal worden verspreid over alle naties, en blijven voor alle leeftijden.
Het ambt van Christus: de missie van de apostelen;
het geluk van hun bekeerlingen.
De profeet zal niet ophouden met het prediken van Christus:
tot wie alle volken zullen worden bekeerd: en wiens
kerk zal voor altijd blijven bestaan.
Christus' overwinning op zijn vijanden: zijn barmhartigheid aan zijn volk:
hun klacht. (Hoofdstuk 63)
De profeet bidt voor de vrijlating van zijn volk; en voor de
vergeving van hun zonden. (Hoofdstuk 64)
De heidenen zullen Christus zoeken en vinden, maar de Joden zullen
hem vervolgen en verworpen worden, er zal slechts een overblijfsel zijn
gereserveerd. De kerk zal zich vermenigvuldigen en de genaden zullen overvloedig zijn. (Hoofdstuk 65)
Meer van de verwerping van de Joden, en van de oproep van de heidenen.